Sicim kuramı, evrenin temel yapı taşı olarak kabul edilen ve uzayda titreşen çok küçük sicimlerin var olduğunu öne süren bir teoridir. Bu teori, sicimlerin temelde noktalardan veya parçacıklardan farklı olarak uzunlukları, kalınlıkları ve titreşim şekilleri gibi özelliklere sahip olduklarını varsayar.
Sicim kuramı, kuantum mekaniği ve genel görelilik teorilerinin birleşimi olarak kabul edilir. Bu teoriye göre, tüm temel parçacıklar ve kuvvetler, sicimlerin titreşim modellerine göre açıklanabilir. Sicimlerin titreşimleri, farklı parçacık türleri ve kuvvetlerin doğasını belirler.
Sicim kuramı, evrenin dört boyutlu uzay-zaman yapısının yanı sıra ek boyutların da var olduğunu öne sürer. Bu ek boyutlar, sicimlerin titreşimlerinin sadece üç boyutlu uzayda değil, aynı zamanda ek boyutlarda da gerçekleştiği anlamına gelir.
Sicim kuramı, henüz deneysel olarak doğrulanamamış olsa da, teorik fizikte önemli bir yer tutar. Bu teori, evrenin temel yapısını açıklamaya çalışırken, büyük patlama teorisinin, kara deliklerin ve uzay-zamanın doğasının anlaşılmasına da yardımcı olmuştur.
