Ters yüz öğrenme, geleneksel öğretim yöntemlerini tersine çeviren bir öğrenme-öğretme yaklaşımıdır. Öğrenci merkezli ve teknolojik araçlarla desteklenen bu model, geleneksel yöntemi dönüştürmeyi amaçlamıştır.
Ters yüz öğrenme modeli sınıf içinde gerçekleşen bilgi ve kavrama düzeylerini sınıf dışına; sınıf dışında gerçekleşen değerlendirme ve yaratma düzeylerini sınıf içine taşımayı amaçlamaktadır. Kısaca evin okula, okulun eve taşınmasıdır. Ev ödevi ile konu anlatımının yer değiştirmesidir.
Yıllar önce öğretmenlerimiz bizlere: “İşlenecek konuyu okuyun, konuya hazırlıklı gelin.” derdi. Şimdi ise okuyup gelmekten ziyade daha çok dinleyip, izleyip gelin diyorlar. Bu yüzden ters yüz öğrenme modeli yeni bir model değil, yenilenmiş bir modeldir.
Konunun video, podcast, dijital hikaye, animasyon vb. uygulamalarla öğrenciye aktarılması evde gerçekleşir. Okula hazırlıklı gelen öğrenciler bildiklerini akranlarıyla paylaşır ve ev ödevi olarak verilecek etkinlikleri işbirlikli öğrenme ile sınıf içerisinde yapar. Bu modelde öğrenci aktif, öğretmen ise rehber görevindedir.
Konular dijital materyallerle evde öğrenilir, içerikler öğrencilerin seviyelerine uygun olmalıdır. Tüm öğrencilerin içeriklere ulaşabilmesine imkan tanınmalıdır. Evde konuyu öğrenen öğrenciler derse geldiklerinde takıldıkları yerleri öğretmenlerine sormalıdır. Konunun yeterince kavrandığı düşünülüyorsa ders içi aktivitelere geçilebilir. Aktiviteler, dijital içerikle uyumlu ve kazanımlara yönelik tasarlanmalıdır.
Ters yüz öğrenme modeli, öğrencilerin bireysel farklılıklarına önem vermektedir. Sınıf dışında öğrenci konuyu istediği zamanda ve yerde dilediği kadar dinleyebilir, anlamadığı yerlerin üstünden geçebilir. Bu model her konuya uygun değildir, uygulayacak öğretmenlerin model üzerinde uzmanlaşması gerekmektedir. İyi bir plan ve uzman tarafından uygulanırsa, öğrencilerden olumlu dönütler alınacağı düşünülmektedir.
