Yaşam bir ayrılıkla başlar ve yine bir ayrılıkla son bulur. Birey, bu iki deneyim arasına sığan yaşamında, ruhsal olarak ayrılık kaygısıyla, dehşetle, yalnızlıkla ve ölümle baş etmek zorunda kalır.
Bu yılki sempozyumumuz için, yüzyıllardır edebiyata, sanata konu olmuş, bireysel ve toplumsal düzeyde sürekli yaşanan bir temayı; ayrılığı seçtik. Doğum ile birlikte anne bedeninden, ruhsallığın gelişiminde içsel sevgi nesnelerimizden, dış dünyada anne babadan, diğer sevdiklerimizden, yaşadığımız yerden, çocukluğumuzdan, gençliğimizden ve yaşamdan ayrılmak gibi farklı biçimleri üzerinden ayrılık konusunu ele alacağız.
Ayrılık acısını yaşayabilme yetisi; insanın, kayıpla, yalnızlıkla, yaşlanmakla ve nihayet ölümle baş edebilmesini mümkün kılar. Yarattığı yoğun kaygı, hüzün ve öfkeye rağmen; özgürce kendimizi var ederek yaşamaya, sevmeye ve üretmeye devam edebilmek için ihtiyacımız olan nedir, hangi kaynaklarla yaratılır? Psikanaliz bu konuda bize neler söyleyebilir ?
Şair Sota Rustaveli’nin dizelerinde olduğu gibi;
“Bir yolculuk benimkisi
Annemden aldım feyzimi
Uzaklara gitme iznimi”
“Ayrılık” üzerine birlikte düşünmek ve tartışmak için sempozyumda buluşmak dileğiyle…
PSİKE İstanbul
http://www.psikanalitikbakislar.com/tr/
