Proje Tabanlı Öğrenme ile Yürütülen Robotik Uygulamaların Öğrenci Başarısına Etkisi
Bu araştırma, Elektrik-Elektronik Teknoloji Alanında eğitim almakta olan öğrencilerin, kodlama ile desteklenen proje tabanlı öğrenme yaklaşımında gördükleri robotik eğitimin, onların meslek derslerindeki akademik başarılarına etkisini belirlemeye yönelik olarak yürütülmüştür.
Araştırmanın çalışma grubunu 12. sınıflar oluşturmaktadır. Çalışmada, kontrol gruplu ön test – son test modelli yarı deneysel bir yöntem kullanılmıştır. Deney ve kontrol gruplarının ön ve son test testlerinin bulgularını analiz etmek amacıyla, non-parametrik testlerden olan Mann Whitney U-Testi ve Wilcoxon İşaretlenmiş Sıralar Testi uygulanmıştır. Veri analizinde ise SPSS 21 istatistik programı kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, PTÖ yaklaşımı öğrencilerin mesleki akademik başarılarını olumlu yönde etkilemektedir.
Anahtar Kelimeler: Proje tabanlı öğrenme, Robotik eğitim, Mesleki eğitim
Volkan Alparslan KILIÇ
Körfez Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi, Elektronik Öğretmeni
Eğitim-öğretim sürecinin sürekli gelişmeye açık olması nedeniyle her ders ve konu için geliştirilebilecek birçok yöntem ve teknik kullanılabilir. Öğrencinin öğrenme sürecinde aktif rol aldığı öğretim yöntemleri 21.yüzyıl eğitim anlayışında kendini göstermektedir. Proje tabanlı öğrenme (PTÖ), öğrenci merkezli öğrenme yaklaşımlarından biri olarak kabul görmektedir. Erdem (2002) PTÖ yaklaşımını “bireyi problem çözebilen, analitik ve eleştirel düşünebilen, araştırma yapabilen, karar verebilen, sorumluluk alabilen ve iş birliği içinde çalışabilen bir birey haline getirmeyi sağlayabilecek güçteki bir anlayış” olarak tanımlamaktadır. Thomas’a (2000) göre PTÖ, öğrenmeyi projeler etrafında organize eden bir modeldir. PTÖ aynı zamanda disiplinler arası çalışmayı da gerektirir (Demirhan ve Demirel, 2003). Bireysel olarak ve grup içinde sorumluluk alan öğrenciler, PTÖ yaklaşımında günlük hayattaki bir problemi iş birliği halinde kendi ilgi ve yetenekleri doğrultusunda araştırmalar yaparak çözmeye çalışırlar. Bell (2010), Barak ve Asad (2012), Habok (2015), Lam, Cheng ve Choy (2010) yaptıkları çalışmalarda PTÖ yaklaşımının öğrenciler üzerinde olumlu etkileri olduğunu tespit etmişlerdir.
Günümüzde birçok meslek alanı; yaratıcılık, iletişim, problem çözme ve takımla çalışma gibi, öğrencilerin iş ve yaşam becerilerini merkeze alan PTÖ ortamlarını kullanmalarını önermekte ve birçok beçeriyle donanmış bireyleri talep etmektedir (Korkmaz ve Kaptan, 2002). Dolayısıyla takım çalışması yü- rütebilme, yaratıcı düşünme, olumlu risk alma davranışlarını ve problem çözme yeteneklerini geliştiren bir model olarak karşımıza çıkan PTÖ yaklaşımına verilen önem her geçen gün artmaktadır.
