Kırık Cam Teorisi, bir insanın sosyal ortamında meydana gelen ufak bir kusurun diğer insanlar tarafından algılanması ve bu algılama sonucunda kişinin olumsuz etkileneceği teorisidir. Bu teori, sosyal psikolojide oldukça popüler bir konudur ve birçok deney ile incelenmiştir. İşte, Kırık Cam Teorisi ile ilgili yapılan bazı deneyler:
- Kırık Cam Deneyi: Bu deney, Kırık Cam Teorisi’nin temelini oluşturur. Bir araştırmacı, bir bölgedeki arabalardan birinin camını kırar ve arabayı terk eder. Daha sonra insanların tepkilerini gözlemler ve arabadaki ufak bir kusurun insanların diğer davranışlarını da etkilediğini ortaya koyar.
- Sanat Sergisi Deneyi: Bu deneyde araştırmacılar, insanların sanat eserlerini ne kadar beğendiklerini ölçmek için iki ayrı sergi düzenlerler. İlk sergide, sanat eserleri arasına bazılarının kırık camlı bir çerçevesi yerleştirilir. İkinci sergide ise çerçevelerin tamamı sağlamdır. Araştırmacılar, katılımcıların her iki sergiyi de ziyaret ederek hangi sergide daha fazla zaman geçirdiklerini ve hangi sergide daha fazla beğenilerini ifade ettiklerini ölçerler. Sonuçlar, insanların kırık camların olduğu sergiyi daha az beğendiğini ve daha az zaman harcadığını gösterir.
- İş Görüşmesi Deneyi: Bu deneyde, araştırmacılar bir iş görüşmesi sırasında adayın elinde bir bardak tutmasını istiyorlar. Bardakta birkaç buz küpü var ve adayın görüşme boyunca bardağı tutması gerekiyor. Sonuçlar, adayın bardağı tuttuğu süre ne kadar uzun olursa, işverenin adayın sıkıldığı veya rahatsız olduğu sonucuna varmasıdır.
Bu deneyler, kırık cam teorisinin insan davranışını nasıl etkilediği konusunda önemli ipuçları verir. Bu teori, insanların başkalarının üzerindeki küçük etkilerinin bile önemli sonuçlara neden olabileceğini gösterir.
