IX. Uluslararası Hisarlı Ahmet Sempozyumu
Amaç ve Kapsam
Hisarlı Ahmet, Değişen Toplumda Kültürlenme ve Kültürleşme, Müzik Algısı, Müzik Nereye Gidiyor?, Şehir ve Müzik, Müzik Dinleme ve Çalgı Performansında Ses-Tını-Algı Bileşenleri, Müzik ve Terapi, Müzik, Medya ve Teknoloji… İşte, Uluslararası Hisarlı Ahmet Sempozyumu’nun ilk sekiz yıllık verimi…
Sempozyum, Mayıs 2018’de kapılarını “Müzik Teorileri” temasıyla açıyor.
De Institutione Musica (Boëthius, 500’ler), L’arte del Contraponto Ridotta in Tavole (Artusi, 1586-9), L’armonico Pratico al Cimbalo (Gasparini, 1708) ve Der Freie Satz (Schenker, 1935): Bu dört referans kitap, bugün Batı Müziği Teorisi kategorisine dahil ediliyor. Oysa, çok az ortak noktaları var. İlkiyle sonuncusu arasındaki yaklaşık 1400 yılda müzik pratiğindeki bunca değişime rağmen, aralarında dikkate değer bir örtüşmenin bulunmayışı, müzik teorileri alanındaki konu zenginliğine ve hedef kitle çeşitliliğine bir örnek.
Aşağıda, IX. Uluslararası Hisarlı Ahmet Sempozyumu’nda bildiri kabul edilecek konu başlıkları sergilenmekte. Bunları somutlaştırmak amacıyla, her bir alt başlığın altına, teori literatüründen seçilmiş makale ve bildirileri eklemeyi yararlı görüyoruz:
A. ANALİZ
A1. Eser Analizi
Yüksel, M., Özçifci, S., Gürün, G. ve Berki, T. (2012). Bir Schumann Şarkısında Tonal Yapı-Şiir İlişkisi. U. Türkmen (Ed.). III. Uluslararası Hisarlı Ahmet Sempozyumu: Müziği Algılamak Sempozyum Tam Metin Kitabı (s. 536-546). Kütahya: Ekspres Matbaası.
Hyland, A. M. (2016). In Search of Liberated Time, or Schubert’s Quartet in G Major, D. 887: Once More Between Sonata and Variation. Music Theory Spectrum, 38(1), 85-108.
A2. Bestecilik Yaklaşımları
Karadeniz, İ. ve Berki, T. (2015). Bir Saygun İmzası: [5,3,3]. Ç. Adar (Ed.). VI. Uluslararası Hisarlı Ahmet Sempozyumu: Müzik Dinleme ve Çalgı Performansında Ses-Tını-Algı Bileşenleri Sempozyum Tam Metin Kitabı (s. 302-308). Afyonkarahisar: Matbaa-i Beka.
Çaylı, F. (2017). Beethoven’ın Piyano Sonatlarındaki Retransition Kısımları Üzerine (Erken Dönem: 1795-1800) Sahne ve Müzik Eğitim-Araştırma e-Dergisi, 4, 96-108.
Richter, P. (2003). The Schumannian déjà vu – Special Strategies in Schumann’s Construction of Large-Scale Forms and Cycles. Studia Musicologica Academiae Scientiarum Hungaricae, 44(3-4), 305–320.
A3. Terim/Kavram İncelemeleri
Yüceer, E. M. (2015). Müzikte Konsonans Kavramı İçin Sınıflandırma Önerisi. Ç. Adar (Ed.). VI. Uluslararası Hisarlı Ahmet Sempozyumu: Müzik Dinleme ve Çalgı Performansında Ses-Tını-Algı Bileşenleri Sempozyum Tam Metin Kitabı (s. 111-119). Afyonkarahisar: Matbaa-i Beka.
Wright, O. (1990). Çargâh in Turkish classical music: History versus theory. Bulletin of the School of Oriental and African Studies, 53(2), 224-244.
A4. Edisyon/Nüsha Analizi
Önder Başarır, F. E. (2016). J. S. Bach’ın Kayıp Keman Konçertoları: Orijinalite, Transkripsiyon, Yeniden Yapılandırılış Süreci. Sahne ve Müzik Eğitim-Araştırma e-Dergisi, 3, 15-32.
Yalçın, G. (2017). Nâyî Osman Dede’nin Nota Defterinden Üç Saz Eserinin Müzik Yazısı Açısından İncelenmesi. Rast Müzikoloji Dergisi, 5(1), 1447-1473.
A5. Analiz Yöntemleri
Yüksel, M. (2014). Schenker Analizi: Yeni Boyutlara Doğru. Ç. Adar (Ed.). IV. Uluslararası Hisarlı Ahmet Sempozyumu: Müzik Nereye Gidiyor? Sempozyum Tam Metin Kitabı, (s. 418-432). Afyonkarahisar: ARG Matbaacılık.
Yust, J. (2016). Special Collections: Renewing Set Theory. Journal of Music Theory, 60(2), 213-262.
B. TEORİ TARİHİ
Levendoğlu, O. (2004). XIII. Yüzyıldan Bugüne Uzanan Makamlar ve Değişim Çizgileri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(17), 131-138.
Rehding, A. (2016). Instruments of Music Theory. Music Theory Online, 22(4)
C. SES SİSTEMLERİ
Can, M. C. (2001). Müzikte Tam Beşli Zincirleri ve Pythagoras Dizileri. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 143-159.
Durfee, D. S. ve Colton, J. S. (2015). The physics of musical scales: Theory and experiment. American Journal of Physics, 83(10), 835-842.
D. TEORİ EĞİTİMİ
D1. Teori, solfej, form, armoni, makam ve usûl öğretiminde durum saptaması
Cohn, R. (2015). Why We Don’t Teach Meter, and Why We Should. Journal of Music Theory Pedagogy, 29, 5-22.
D2. Teori, solfej, form, armoni, makam ve usûl öğretiminde yeni yaklaşımlar, yöntemler
Koçaslan, G. ve Berki, T. (2016). Müzik Formları Öğretiminde Yeni Bir Yaklaşım: Çok Katmanlı Analiz Şeması. E. Lehimler ve K. Çelenk (Ed.). 1. Erzurum Ulusal Müzik Bilimleri Sempozyumu Tam Metin Kitabı, (s. 439-452). Erzurum: Atatürk Üniversitesi
E. TEORİ EKSENLİ DİSİPLİNLERARASI ÇALIŞMALAR
Tekman, H. G. ve Bharucha, J. J. (1998). Implicit knowledge versus psychoacoustic similarity in priming of chords: Tests of a neural net model. Journal of Experimental Psychology: Human Perception and Performance, 24, 252-260.
Kunimatsu, K., Ishikawa Y., Takata, M. ve Joe, K. (2015). A Music Composition Model with Genetic Programming: A Case Study of Chord Progression and Bassline. Proceedings of the International Conference on Parallel and Distributed Processing Techniques and Applications (PDPTA), (s. 256-262). Athens: The Steering Committee of The World Congress in Computer Science, Computer Engineering and Applied Computing (WorldComp)
IX. Uluslararası Hisarlı Ahmet Sempozyumu’nun; müziğin yapısının özgürce araştırılacağı kalitatif bir bilgi şölenine sahne olması dileğiyle…
http://hisas.org.tr/