İçinde bulunduğumuz dijital yaşamın günden güne değişen talepleri ve bilginin hızlı artışı bireylere yeni roller geliştirmiş ve eğitime yeni bakış açıları kazandırmayı zorunla hale getirmiştir. Buna göre eğitimden analitik düşünebilen, problemlere yaratıcı çözümler geliştirebilen, grup içinde etkili iletişim kurabilen ve eleştirel bakış açısı gelişmiş bireyler yetiştirmesi beklenmektedir. Özellikle öğrenmeyi gerçek yaşamla ilişkilendiren öğrenme ortamlarının oluşturulması belirlenen hedeflere ulaşmada yararlı olacağı savunulmaktadır. Bu noktada işbirlikli öğrenme süreciyle bilginin sosyal olarak oluşturulması görüşü dikkat çekmiştir. İşbirlikli öğrenme, öğrencilerin, kendilerinin ve diğer öğrencilerin öğrenmelerini üst düzeye çıkarmak için birlikte grup olarak çalışmasını sağlayan öğretim yöntemi olarak tanımlanır (Johnson, R.T. ve Johnson, D.W., 1990). Perkins’ e (1994) göre ise işbirlikli öğrenme, bireylerde bilişsel gelişmeyi, soyut düşünmeyi, yaratıcılığı ve problem çözme becerilerini arttırmaktadır. Öğrencilerin bu davranışları sergileyebilmesi için de öğrenme ortamında yapılması gerekenleri aşağıdaki maddelerle ifade edebiliriz.
1. Öğrencilerin bir problemi anlamasına ve onu çözmek için yaratıcı performans arttırıcı yöntemler kullanmasına imkân veren eğitim ortamları oluşturulmalıdır.
2. Yaratıcılığın gelişmesi için öğrencinin düşüncesini rahat ve özgür bir şekilde ifade etmesi gereklidir. Bu yüzden eğitim ortamının öğrencinin kendine güvenini geliştirici, araştırma merakını arttırıcı bir şekilde düzenlenmesi gerekmektedir.
3. Motivasyonu arttırmak için yaratıcı her davranış ödüllendirilmelidir.
4. Konular ile öğrencilerin gerçek yaşamla bağlantı sağlaması, merak güdüsünü arttırmada önemlidir.
5. Eğitim ortamının çoklu ortam araç gereçleri ile zenginleştirilmesi gerekmektedir.
6. Öğrencilerdeki rekabet duygusu en aza indirilecek şekilde işbirlikli çalışmaları sağlanmalıdır.
Özellikle robotik uygulamaların kullanıldığı günümüz eğitim ortamlarında işbirlikli öğrenme yaklaşımının başarısı yapılan alanyazın araştırmalarında ortaya çıkmıştır (Altay ve Kışla, 2019). Robotik donanım platformlarından kolay ulaşılabilirliği sebebiyle en çok tercih edilen Arduino donanım kartıyla yapılan uygulamalarda öğrencilerin elektronik devreleri oluştururken işbirlikli öğrenme ortamında bulunmaları onların öz güvenlerini arttırmakta, birbirlerinden öğrenerek iletişim, problem çözme ve eleştirel düşünme becerilerini gelişmekte ve öğrenme-öğretme sürecine aktif olarak katılabilmelerini sağlamaktadır. Ayrıca yapılan araştırmalarda öğrenci görüşlerinden öğrencilerin işbirlikli çalışma ortamlarında eğlenerek ve güzel vakit geçirerek öğrendikleri ve yeni icatlar geliştirmek için motive oldukları sonucu elde edilmiştir (Altay ve İpek, 2017).
Öğretmenler olarak hedefimiz öğrenme ortamlarında öğrencilerimizin özgür ve esnek düşünmelerine fırsat vererek aktif olmalarını ve sınırları kaldırarak yaratıcı ve analitik düşünmelerini sağlamak olmalıdır. Endüstri 4.0 ‘ın getirdikleri yeniliklere uyum sağlayabilecek bireyler yetiştirmek için işbirlikli öğrenme ortamları tasarlayarak öğretmenin sadece yönlendirici olduğu öğrenme yaklaşımlarını benimsemeliyiz. Böylece okul, çağın gereklerine uyum sağlayarak değişen taleplere ve öğrenenlerin istek ve ihtiyaçlarına da cevap verecektir
