Gıda Mühendisi Olma Yolunda

blog yazarı
Hümeyra Nur Gürpınar

Merhaba sevgili arkadaşlar, ilk yazımı yayınlamanın heyecanı içerisindeyim. Bir hatam olursa şimdiden affınıza sığınıyorum.

Çocukken en çok sorulan sorulardan bir tanesi büyüyünce ne olacağımızdır. Ben bu soruya her seferinde başka bir cevap verirdim. İlk başlarda yazar olacağım demiştim. Daha sonra ise müziğe, piyano, olan tutkum nedeniyle piyanist olacağım yanıtını verdim. Büyüklerin tepkisi ise pek fazla değişmiyordu. Ya beni vazgeçirmeye çalışıyorlar ya da popüler olan mesleklerden birini tavsiye ediyorlardı. Konuşmaları aynen şöyleydi: “ Doktor, mühendis ya da avukat olman senin için daha iyi olur. “

Aldığım bu tepkilerden sonra büyüklerin sorduğu bu soruyu yanıtlamama kararı aldım. Hayallerimi kendime saklamayı tercih ettim. Niçin, herkesin olmak istediği ve popülaritesi yüksek meslekleri seçmeliydim? Sonuç olarak, yıllar boyunca çalışacağım mesleğin, kendi yeteneklerim ve isteklerim doğrultusunda seçmenin en doğrusu olduğunu düşündüm. Yıllar geçti, ben de büyüdüm. Lise son sınıfa geldiğimde ben de herkes gibi üniversite sınavına girdim. Tam olarak istediğim sonucu elde edememiştim. Ama pes etmedim. Mezuna kalarak azimle tekrar çalıştım. Bu sürecin çok zorlu olacağını biliyordum. Neyse ki bana destek olan sevgili ailem, biricik dostlarım, ailem gibi gördüğüm insanlar ve sevgili öğretmenlerim hep yanımdaydı. Ne zaman pes edecek duruma gelsem kendime şunu hatırlattım: ”Benim bir amacım var, dünyada bir fark yaratmak istiyorum. “

Tekrar üniversite sınavına girdiğimde daha iyi bir sonuç elde ettim. Ancak sorun şuydu ki, meslek seçimi konusunda tereddütlerim vardı ve kararsızdım. Hiçbir mesleğin bana uymadığını düşünmeye başlamıştım. Çocukluk hayallerimi de artık bir meslek olarak değil, hobi olarak görüyordum. Tercih zamanı geldiğinde, danışman öğretmenim sevgili Sibel hocamla görüştüm. Aslında hayalimdeki okul belliydi: ”Hacettepe Üniversitesi “ Bu hayalin bende oluşmasındaki en büyük etken babamın Hacettepe Üniversitesi’nden mezun olmasıydı. Bölüme karar verirken biraz zorlandığımı itiraf etmeliyim.

Gıdaya her zaman ilgi duydum. Hatta arkadaşlarımın doğum günlerinde onlara kendi ellerimle pastalar yapardım ve beğeniyle pastayı yerlerdi. Aynı zamanda bilinçli bir tüketiciydim de aldığım ürünün her zaman içindekiler bölümünü okur, son kullanma tarihine bakardım. Böylelikle, gıda mühendisliğinin benim için doğru meslek olduğuna karar verdim. Tercih listemin ilk sırasına Hacettepe Üniversitesi Gıda Mühendisliği bölümünü yazdım. Şuanda buradayım ve çok mutlu hissediyorum. Hayallerimi gerçekleştirmek adına büyük bir adım attığım için kendimle gurur duyuyorum. Sizlerin de bu duyguları yaşama fırsatı bulacağınıza inanıyorum. Asla pes etmeyin, kendinize güvenin ve en büyük destekçinizin yine kendiniz olduğunu aklınızdan çıkartmayın. Bir sonraki paylaşımımızda tekrar beraber olana kadar kendinize iyi bakın. Sevgilerle…

7 YORUMLAR

  1. Merhaba, yazınızı okurken dilimden Sezen Aksu’dan
    “Belki şehre bir film gelir
    Bir güzel orman olur yazılarda
    İklim değişir akdeniz olur
    Gülümse”
    şarkısı döküldü
    🙂
    Teşekkürler… Yazı için.. Hatırlattıkları için…

  2. Siteye göz gezdirirken, birçok yazardan çok şey öğrendim ve mutlu oldum. Bu vesile ile tüm yazarlara ve tatbikî özellikle de sana teşekkür ediyor, başarılar diliyorum. Kendini mutlu hissettiğin yerde olman çok güzel. Umarım hayallerinde bir bir gerçekleştirirsin.
    ” Öğrenme İhtiyacı” gelecek için önemli bir ihtiyaçtır. Bu ihtiyacı hiç kaybetmemen dileğiyle….

  3. Sevgili yeni yazarımız Hümeyra, yazını büyük bir keyifle okudum. Okulunu başarıyla bitirip hayallerini gerçekleştirebilecek bir genç olduğun yazdıklarından anlaşılabiliyor. Umarım yazarlık serüveninde ve hayatında hep başarılı olursun. Sevgilerimle…