Gazali ve Bruner, farklı zamanlarda yaşamış iki farklı düşünürdür ve farklı coğrafyalarda yetişmişlerdir. Ancak, her ikisi de eğitim konusunda önemli fikirler ortaya koymuşlardır.
Gazali, İslam filozofu ve düşünürü olarak bilinir. Onun düşünceleri, İslam dünyasında ve genel olarak felsefe dünyasında büyük etki yaratmıştır. Gazali, eğitimin amacının insanın karakterini ve davranışlarını düzeltmek olduğunu savunmuştur. Ona göre, eğitim kişinin ahlaki değerlerini geliştirmeli ve onu Allah’a yaklaştırmalıdır. Gazali ayrıca, eğitimde öğrencinin bireysel farklılıklarının da göz önünde bulundurulması gerektiğini vurgulamıştır.
Bruner ise, Amerikalı bir psikolog ve eğitimci olarak tanınır. O, eğitimde öğrencinin aktif rol almasının önemini vurgulamış ve öğrenmenin sadece bilgiyi öğrenmekle değil, aynı zamanda onu nasıl kullanacağını öğrenmekle de ilgili olduğunu savunmuştur. Bruner’e göre, eğitim öğrencinin anlama kapasitesini geliştirmeli ve öğrencinin gerçek dünyada karşılaşabileceği sorunları çözme becerilerini öğretmelidir.
Proje tabanlı öğrenme, Bruner’in yaklaşımıyla paralellik gösterir. Bu yaklaşımda öğrenciler, gerçek hayatta karşılaşabilecekleri sorunları çözmek için bir proje üzerinde çalışırlar. Öğrenciler, proje boyunca araştırma yaparlar, problemler çözerler ve sonunda bir ürün ortaya çıkarırlar. Bu yaklaşım, öğrencilerin anlama kapasitelerini geliştirir ve onları aktif öğrenicilere dönüştürür.
Gazali ve Bruner’in düşünceleri, farklı kültürlerden ve farklı zamanlardan olsalar da, eğitimin temel amaçlarının insanın karakterini ve davranışlarını geliştirmek olduğunu vurgularlar. Ayrıca, her ikisi de öğrencilerin bireysel farklılıklarının ve öğrencilerin aktif rol alması gerektiğini önemsemektedirler. Bu nedenle, proje tabanlı öğrenme gibi yöntemler, hem Gazali’nin hem de Bruner’in düşüncelerine uygun bir şekilde öğrencilerin öğrenme sürecini destekleyebilir.