Çocukluk; insanoğlunun yaşamı süresince dış dünyaya karşı en savunmasız olduğu, ‘Bir varmış bir yokmuş ‘ diye başlayan masallarla masum ve saf duyguları en yüksekte yaşadığı dönem olarak resmetmek mümkün. Bu resimde biz yetişkinler olarak beklentilerimiz çok basit görünürken onların güzel dünyalarında koca bir deve dönüşebiliyor. Aslında gözden kaçan konu çocukların beklentilerinin farkında olunup olunmamasıdır.
Çocukların beklentilerinin neler olduğunu düşündüğümüzde resmettiğimiz çerçeve bize yol gösterici olacaktır. Güvenmek, güvenilmek, güvende olduğunu hissetmek, temel ihtiyaçlara cevap alabilmek, kendi olmak için desteklenmek, kabul edilmek, sorumluluğa sahip olmak, önemsenmek , başarmak, takdir edilmek …
Amacımız kendi olabilen çocuklar yetiştirmekse; güzel dünyalarında koca koca devlerin onları kovalaması yerine beklentilerine uygun cevaplar vermeyi tercih etmek yeterli olacaktır.
