3. ULUSLARARASI AKDENİZ SANAT SEMPOZYUMU
“KÜLTÜREL MİRASIN KORUNMASI VE YAŞATILMASI”
19-20 Nisan 2018
Akdeniz Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi
Savaş ve silahlı çatışma ortamında kültür varlıklarının uğradığı zararlar, uluslararası alanda kültür varlıklarının korunmasına ilişkin düzenlemelerin yapılmasını gerekli kılmıştır. Bu doğrultuda 1907 tarihli Lahey Sözleşmesi’nin 1950’lere gelindiğinde yetersiz kaldığı görülmektedir. Daha evrensel bir görüş olarak “kültürel mirasın insanlığın ortak ürünü” olarak görülmesi şart olmuştur.
Din, eğitim, sanat, bilim veya hayır amaçlarıyla kullanılan binalara, tarihi eserlere ve hastanelere yapılacak saldırılar savaş hukukunun örf ve adet kurallarına ilişkin yönetmeliklerinde yasaklanmıştır. Bu düzenlemeye göre, kültür varlıkları ile okullar veya hastaneler gibi diğer sivil karakterli yerleri korumadaki amaç benzer özellikler taşımaktadır. Ancak 1950 sonrasında kültürel miras alanında yaşanan gelişmeler göz önüne
alındığında, kültürel mirasın, taşıdığı sanatsal veya bilimsel değerin yanı sıra, “insanlığın ortak mirası” olmasından ötürü korunması gerektiği anlayışı ortaya konmuştur. Kültür varlıklarının silahlı çatışma ortamında korunmasını düzenleyen Lahey Sözleşmesi’nin (UNESCO, 1954) önsözünde, “Her millet dünya kültürüne kendinden bir şey katmış olduğu cihetle, hangi millete ait olursa olsun , kültür eserlerine karşı vaki olacak
tecavüzlerin bütün insanlığın kültür memaliğine karşı işlenmiş tecavüzler sayılacağı” belirtilmektedir. Dünya Miras Sözleşmesi’nin önsözünde ise, “kültürel ve doğal mirasın herhangi bir parçasının bozulmasının veya yok olmasının, bütün dünya milletlerinin mirası için zararlı bir yoksullaşma teşkil ettiği”, “kültürel ve doğal mirasın parçalarının istisnaî bir öneme sahip olduğunu ve bu nedenle tüm insanlığın dünya mirasının bir parçası olarak
muhafazasının gerektiğini” ve “kültürel ve doğal mirasın korunmasına iştirakin, bütün milletlerarası camianın ödevi olduğu” kabul edilmektedir. Avrupa Konseyi de kültür ve kültürel miras alanında kabul ettiği belgelerde ortak miras anlayışını benimsemektedir. 2000’li yıllara gelindiğinde ise, kültürel miras “kültürel çeşitliliğin arttırılması ve kültürlerarası diyaloğun yükseltilmesi için bir kaynak” olarak ön plana çıkmaktadır. 2001 tarihli kültürel çeşitliliğe ilişkin UNESCO evrensel bildirgesinde kültürel miras, yaratıcılığın kaynağı olarak gösterilmiş ve “hemen her şekliyle korunmalı, zenginleştirilip genişletilmeli ve insan deneyiminin ve emellerinin bir kaydı olarak gelecek kuşaklara teslim edilmelidir ki böylece yaratıcılık tüm çeşitliliği içerisinde teşvik edilmiş ve kültürler arasında etkin bir diyalog hissedilmiş olsun” denilmektedir.
Kültürel mirasın farkındalığının oluşturulması ve bunun içselleştirilmesi ise modernitenin bir
gereğidir. Bu durumda çağımız dünyasında kültürel mirasın toplumun her kademesinde belirginleştirilmesi ve bu süreçte geçmişten kopmadan geleceğe de yön verecek şekilde ortaya konması esas olmalıdır. Kültürel mirasın korunmasındaki temel yaklaşımlardan birisi de bu zaman kavramı çerçevesindeki değerlendirmedir. Modern toplumlar sahip oldukları kültürel mirası, kendilerine hatırlattıkları zamanı yaşamak için korurlar. İlkel
toplumlarda ise zaman kavramının bulunmaması sebebi ile kültürel miras değerleri korunmamaktadır. Kültürel mirasın, bu farkındalık içerisinde zamanı fark ettirerek, insanların geçmişleri ve gelecekleri arasında bir bağ kurarak ortaya konulması ise sanatçıların ve bilim insanlarının vazifesidir. Bu sebeple sempozyum ve bilimsel
aktivitelerde çeşitli şekillerde vurgulanması bu konu üzerindeki farkındalığın ortaya konulması için bir gereklilik oluşturmaktadır.
Akdeniz üniversitesi güzel sanatlar fakültesi bünyesinde yapılacak olan bu sempozyumda birinci hedef kültürel miras ve odağındaki değerler olacaktır. Ġkinci nokta ise kültürel mirasın zaman kavramı içerisinde farkındalığının ortaya konulması, toplumların ve kültürler arasındaki kültürel mirasa bakış açısındaki farklılıkların gösterilmesi ve bu farklılıkların giderilmesindeki en doğru yaklaşımın tespit edilmesidir.
Sempozyum temaları
Kitap Sanatları
Plastik Sanatlar
Tekstil
Müzik
Mimarlık
Önemli tarihler:
Bildiri Özetlerinin Son Gönderimi: 16 ġubat 2018
Kabul Edilen Bildirilerin Duyurusu: 9 Mart 2018
Bildirilerin Tam Metinlerinin Son Gönderimi: 30 Mart 2018
Basılmış Poster Bildirilerin Son Gönderimi: 13 Nisan2018
Eser Görsellerinin Son Gönderimi: 30 Mart 2018
Kabul Edilen Eserlerin Duyurulması: 6 Nisan 2018
Eserlerin Son Gönderim Tarihi: 13 Nisan 2018
E-posta: kulturelmirasgsf@gmail.com
